مؤلفه‌های تجددگرایی در شعر تقی رفعت

نخستین کسانی که به بحث نظری دربارة تجدد ادبی پرداختند، روشنفکران مشروطه‌خواه و ناسیونالیست بودند که مبتنی بر اندیشة سیاسی و اجتماعی‌ خود بر ضرورت تجدد ادبی نیز تأکید می‌کردند. جریان تجددگرایی ادبی رفته‌رفته توسعه یافت و دو جریان محافظه‌کار و افراطی تجددگرا در ادبیات فارسی ظهور کرد. تقی رفعت یکی از نمایندگان برجستة جریان افراطی تجددگراست. این پژوهش به مطالعة مؤلفه‌های تجددگرایی از سه جنبة شیوة بیان، هویت گوینده و مخاطب و ارتباط آن‌ها، و موضوع در شعر رفعت می‌پردازد و می‌کوشد به این پرسش‌ها پاسخ دهد که جنبه‌های مختلف تجددگرایی در شعر رفعت چیست و این کاربردهای متجددانه چه ارتباطی با جریان‌‌های فکری سیاسی‌ـ‌ اجتماعی عصر خود دارد. بررسی اشعار رفعت نشان می‌دهد که در هر سه جنبة ذکرشده نمودهای تجددگرایانة شاخصی می‌توان ملاحظه کرد، به‌ نحوی که تجددگرایی را می‌توان محوری‌ترین مؤلفه در شعر او تلقی کرد. این جنبه‌های تجددگرایانه در شعر او در ارتباطی دوسویه با تجددگرایی سیاسی و اجتماعی است که جریان‌های فکری ناسیونالیسم ایرانی و مشروطه‌خواه مروج و هوادار آن بودند.